எனது கவிதை
தனது அணிகளை
அகற்றிவிட்டது
எனது கவிதையில்
ஆடை, அலங்காரத்தின்
பெருமை
இப்பொழுது இல்லை..
எனக்கும் உனக்குமான
உறவை
இந்த அணிகலங்கள்
குலைக்கலாம்
உனக்கும் எனக்கும்
இடையில்
அவை வரலாம்.
அவற்றின்
ஓசையில்
எனது மெல்லிய
இரகசியம்
காணாமல் போகலாம்
கவியரசே!
உனது பார்வையின் முன்
எனது கவிதைகள்
வெட்கப்படுகின்றன…
நான்
உன்னை சரணடைந்து
விட்டேன்..
எனது வாழ்வை
எளிமையாக, நேர்மையாக
வைத்துக் கொள்ள…
ஒரு குழலைப் போல்
உனது சங்கீதத்தால்
அதை
நிரப்புவீர்களாக!
No comments:
Post a Comment